اثرات تزریق ویتامین b12 با و بدون تزریق ecg بر عملکرد تولید مثلی میشهای آمیخته افشاری × مرینوس

هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر متقابل تزریق ویتامین b12 و هورمون ecg بر روی فعالیت تخمدان، عملکرد تولیدمثلی (درصد بره زایی، درصد دوقلوزایی و....) در میش های افشاری× مرینوس بود. برای انجام این پژوهش 32 رأس میش 2 ساله از آمیخته های افشاری×مرینوس در فصل جفت گیری به طور تصادفی انتخاب و برای همزمانی فحلی به مدت 14 روز سیدرگذاری شدند. میش ها به یک گروه شاهد و سه گروه تیمار (8 n=) بصورت تصادفی تقسیم شدند. گروه شاهد: بدون تزریق ویتامین b12 و هورمون ecg، تیمار1:تزریق هورمون ecg، تیمار2: تزریق ویتامین b12 و تیمار 3: تزریق توأم ویتامینb12 و هورمون ecg بود. تزریق ویتامین b12، 16 روز قبل از جفت گیری دام ها شروع و 2 بار در هفته به مقدار 4 میلی گرم انجام شد. نیمی از میش های مورد مطالعه در زمان برداشت سیدر،400 واحد ecg به صورت عضلانی دریافت کردند. از میش ها جهت بررسی تغییرات غلظت ویتامین b12 قبل از تزریق ویتامین b12 خون گیری به عمل آمد. همچنین از میش ها جهت اندازه گیری غلظت ویتامین b12 بعد از تزریق ویتامین b12، هورمون های پروژسترون، تیروکسین و انسولین پلاسما خون گیری به عمل آمد نتایج نشان داد که درصد دوقلوزایی و بره زایی به ترتیب (5/187 و 75 درصد) در میش هایی که ویتامین b12 و هورمونecg را باهم دریافت کرده بودند، نسبت به سایر تیمارها بیشتر بود (05/0p<). تعداد فولیکول های بزرگ (بزرگتر از 5/4 میلی متر) در روز فحلی در بین تیمارها معنی دار نبود (05/0 p>).در وزن کشی که از بره ها به عمل آمد، تفاوت وزن تولد بره ها در بین تیمارها معنی دار نبود(05/0 p>). غلظت هورمون تیروکسین و انسولین در زمان های مختلف تفاوت معنی داری نداشت(05/0 p>). اما غلظت هورمون پروژسترون در زمان های مختلف آبستنی تفاوت معنی داری داشت (05/0p<). نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان می دهد که اثر متقابل ecg و ویتامین b12 تأثیر بسزایی بر روی فعالیت تخمدان و صفات تولید مثلی دارد.